تخته بدین

یه ارامشی هست اینروزا تو زندگی که از همیشه بیشتره انگاری

مهربان تو خونوادمون کاملا پذیرفته شده و هرجایی میریم همه یواشکی منو یا مامانو گوشه کنارا گیر میارنو میگن چه پسر خوبیه،چقد خوش اخلاقه

و حالا چقد این تاییدا منو بیشتر از همیشه به انتخابم دلگرم میکنه

دوس داشتنیای اینروزا خیلی زیادن،اون شاخه رز آبی که مهربان آورد واسم قبل سال تحویل

اون عروسکای سگ نمدی ک مامان به من و داداش کوچیکه و مهربان توشون عیدی داد،هرسه تامون به یه اندازه،این حس خوبی که از عضو خانواده شناخته شدن مهربان بهم دست میده

تو صبح اولین روز کاری سال ۹۷،خوش ترین خبریکه اینروزا منتظرش بودم به دستم رسید و باهام تماس گرفتن و اطلاع دادن ک مصاحبه م رو قبول شدم و باید برم برای گزینش

بعدشم خیلی معجزه طور،سفر مشهدمون جور شد و اولین سفر دوتاییمون رو باهم رفتیم پابوس آقا،سفر فوق العاده دوس داشتنی مون...که انقدر از اتفاق افتادنش ذوق کرده بودم که هیچ دعایی نداشتم فقط و فقط اشک میریختم ازینکه باهام آشتی کرده

خلاصه که یجور خوبی همه چی داره پشت هم چیده میشه که حسسسابی حالم خوبه اینروزا

خودمو چشم نزنم فقط؟!